توصیف و تحلیل یک قرن قانونگذاری درباره ی آب در ایران

این پایان نامه در دوره کارشناسی ارشد حقوق خصوصی با هدف مطالعه و بررسی رژیم حقوقی حاکم بر بهره برداری از منابع آب ایران، تنظیم شده است: گرچه در کشوری مانند ایران نشانه های زیادی مبنی بر مداخله دولت و حاکمیت از ادوار قدیم در موضوع آب موجود است اما در دوره? جدید، که با تحول نقش دولت و افزایش شدید جمعیت و رشد علم و تکنولوژی روبرو هستیم، گرچه با استقراء در متون قانونی موجود به درجاتی مداخله و نوعی اعمال حساسیت را از سوی دولت و نظام اجتماعی مشاهده می کنیم که نمی توان گفت مفید و موثر نبوده است اما واقعیت آن است که توجه همه جانبه و عمیق به واقعیات و نیازها و پیش بینی و برنامه ریزی نسبت به آینده، کمتر در قانونگذاریها انعکاس یافته است و مداخله قانونگذار در بسیاری از امور حرکتی انفعالی، دنباله رو گذشته، و دیر هنگام بوده است. شاخصه هایی مانند: طولانی شدن روند تصویب قوانین مربوط به آب، تأخیر بسیار در تهیه و تصویب آئین نامه های مربوطه، مسکوت و مغفول ماندن قسمت های قابل توجهی از قوانین تصویب شده در عمل، عدم استفاده از اختیارات و اقتدارات قانونی، فراهم نکردن نیروی انسانی و ابزار و لوازم ضروری برای اجرای قوانین به خصوص در بخشهای مربوط به حفاظت و نظارت بر منابع آب، عدم برخورد جدی دستگاه قضائی و انتظامی با جرائم و تخلفات و عدم استفاده از اختیارات و ظرفیت های قانونی، و بلااجرا ماندن بسیاری از احکام صادره در مورد پر وندهو انباشته شدن چاههای غیر مجاز و ... همگی دلالت بر ضعف قانونگذاری و عدم اجرای دقیق و کامل قوانین بخش آب از سوی متولیان و دست اندرکاران دارد.